کد مطلب:28091 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110
طبری و ابن اثیر، مُجری حد را سعید بن عاص دانسته اند.[1]. حال، این گفته را با گفته ابو عُمر در الاستیعاب بسنجید كه در ذكر احوال ولید بن عقبه می گوید: خبر نماز خواندن او با حالت مستی و گفته او به كوفیان، پس از آن كه نماز صبح را چهار ركعت خواند، مشهور است. راویانِ این خبر، ثقه و مورد اعتمادند و آن را، هم محدّثان و هم مورّخان نقل كرده اند.... در میان اخباری كه طبری نقل می كند، خبری است كه برخی از كوفیان، بر ولید، تعصّب ورزیدند و از روی ستم و حسادت، بر ضدّ او شهادت دروغ دادند كه او شرابْ قی كرده است. طبری داستان را باز گفته و افزوده است:«عثمان به ولید گفت:ای برادر من! بردبار باش! خداوند به تو اجر می دهد و اینان بار این گناه را با خود می برند»؛ ولی این خبر، از قصّه های داستانسرایان و برخی مورّخان است كه محدّثان، آن را صحیح نمی دانند و نزد دانشیان، اصل و ریشه ای ندارد».[2].
یكی دیگر از موارد تحریف تاریخ، در مسئله شراب خوردن ولید و حد خوردن اوست. طبری در التاریخ و ابن اثیر در الكامل، ولید بن عقبه را از طریق سلسله سند مشهور خود: «سَری، از شعیب، از سیف بن عمر» تبرئه می كنند و بر خلاف تمام متون تاریخی و مورّخان - كه ولید را به عنوان شرابخوار معرّفی كرده اند -، او را پاك شمرده و كسانی را كه به شراب خوردن او شهادت داده اند، متّهم به توطئه بر ضدّ او كرده اند و واقعیّت را چنین دانسته اند كه آنان در هنگام خواب، وارد اتاق ولید شده و انگشتر او را در آورده و سپس نزد عثمان، بر ضدّ او شهادت داده اند(! ). عثمان نیز با این كه علم به برائت ولید داشته، او را به حدْ محكوم كرده و جزای شاهدان دروغین را به خداوند، حواله داده است(! ).